Мајка

Мајка.

Тоа е онаа личност што по телефон, на илјадници километри оддалеченост ќе ја сети таа мала трошка тага и ќе те праша за неа. Тоа е онаа личност што од сон се буди за да се осигура дека си покриен/а и не ти е ладно. Тоа е онаа личност што со ноќи ќе бдее будна над тебе, само ти да си добро. Таа е онаа личност што со душа ќе те чека да се вратиш дома. Каде и да си.

Не сум мајка, се надевам дека некогаш ќе бидам, ама нема врска дека кога ќе станеш мајка ќе знаеш како е. Можеби не сосем автентично, ама знам како е. Исто ко што ми е мене. Ме боли ако ја боли нејзе. Те мачи тебе ако ја мачи нејзе. Се радуваш ако ја израдуваш.

И ја сакаш. Бескрајно. Бесконечно. Безрезервно.

Мајка.

To My Mother

By Edgar Allan Poe

Because I feel that, in the Heavens above,

The angels, whispering to one another,

Can find, among their burning terms of love,

None so devotional as that of “Mother,”

Therefore by that dear name I long have called you—

You who are more than mother unto me,

And fill my heart of hearts, where Death installed you

In setting my Virginia's spirit free.

My mother—my own mother, who died early,

Was but the mother of myself; but you

Are mother to the one I loved so dearly,

And thus are dearer than the mother I knew

By that infinity with which my wife

Was dearer to my soul than its soul-life.