Уште 2 цигари во кутија и една што догорува на пепелникот. Чад се разлева насекаде. Почнува како стебло кое се разгранува и продолжува до недоглед. Да, недоглед – толку се соединува со атомите од воздухот, што станува едно со нив и се припојува, и веќе не се забележува. Но, се чувствува. Во воздухот. Како и мојата воздишка.
Среќата е во малите нешта. Во прегратките. Во насмевките. Во едно „Добар ден“искрено упатен кон комшиите и продавачката која ме пречекува со насмевка, желна за два реда муабет. Среќата е во сонцето што силно светнало денеска и буди во мене чувство на енергичност, одлучност, непоколебливост. После дождот доаѓа сонце. И тоа топло, силно, сјајно, искрено сонце.
 |
| https://www.youtube.com/watch?v=m65jhGwtWr |
Здрава сум, жива сум, млада сум. Среќна сум.
...Уште 2 цигари во кутија и една што догорува на пепелникот. Чад се разлева насекаде. Почнува како стебло кое се разгранува и продолжува до недоглед. Мојот поглед и надеж во недоглед.
No comments:
Post a Comment